سبد خرید شما خالی است
پولیش بتن فرایندی چند مرحله ای برای افزایش دوام، زیبایی و کاهش هزینه های نگهداری کف است. برای این کار، از دستگاه های متنوعی استفاده می شود؛ دستگاه های نفربر برای پروژه های عظیم، مدل های قدم زن برای فضاهای تجاری و مسکونی، و ابزارهای دستی برای لبه ها وگوشه ها کاربرد دارند. این دستگاه ها با منابع تغذیه برقی یا پروپانی کار می کنند. روش صحیح استفاده شامل آماده سازی کامل سطح، ترمیم ترک ها و سپس شروع فرآیند ساب زنی با پدهای الماسه است. این فرآیند با پدهای زبر (اتصال فلزی) آغاز شده، با اعمال مواد سخت کننده (Densifier) و استفاده تدریجی از پدهای نرم تر (اتصال رزینی)، به سطحی صاف، متراکم و درخشان منتهی می شود.
پیش از ورود به مباحث دستگاه ها و تجهیزات، لازم است بدانیم پولیش بتن دقیقاً چیست و چه ارزشی برای یک کفپوش ایجاد می کند. این فرآیند تنها به معنای براق کردن سطح نیست، بلکه یک عملیات مکانیکی دقیق برای بهبود خواص فیزیکی و ظاهری بتن است.
پولیش بتن یک فرایند چند مرحله ای است که در آن سطح بتن به کمک ابزارهای الماسه به تدریج سابیده و صیقل داده می شود تا به سطحی متراکم، صاف و بادوام تبدیل گردد. این عملیات مزایای متعددی به همراه دارد که آن را به یک انتخاب مناسب برای انواع کفپوش ها تبدیل کرده است.
یکی از سوال های رایج، تفاوت میان روش های دستی و ماشینی برای پرداخت بتن است. انتخاب میان این دو روش به برتری یکی بر دیگری مربوط نمی شود، بلکه به مقیاس و نوع کاربرد بستگی دارد. هرکدام از این روش ها برای بخش خاصی از یک پروژه به کار می روند.
کفسابی یا پولیش دستی برای فضاهای کوچک، گوشه ها، لبه های دیوار، پله ها و نقاطی که دسترسی به آن ها برای دستگاه های بزرگ ممکن نیست، به کار گرفته می شود. این روش نیازمند نیروی کار بیشتری است و کیفیت نهایی آن در سطوح وسیع، یکنواخت و هم سطح کفسابی ماشینی نخواهد بود.
در مقابل، کفسابی ماشینی استاندارد صنعتی برای دستیابی به یک پرداخت یکنواخت، باکیفیت و بادوام در هر فضای وسیعی است. این روش سریع تر، کارآمدتر و از نظر مکانیکی، سطحی برتر ایجاد می کند. در عمل، یک پیمانکار حرفه ای از هر دو روش به صورت مکمل بهره می گیرد: دستگاه های بزرگ برای سطح اصلی کف و ابزارهای دستی برای پرداخت لبه ها و جزئیات کار.
دستگاه های پولیش بتن در مدل های مختلفی تولید می شوند که هرکدام برای پروژه ها و شرایط خاصی طراحی شده اند. شناخت این دسته بندی ها به شما کمک می کند تا ابزار درست را برای کار خود انتخاب کنید.
اندازه و نوع حرکت دستگاه، اولین معیار برای طبقه بندی آن هاست.
منبع انرژی دستگاه، عاملی تعیین کننده در انتخاب آن برای محیط های کاری مختلف است.
نحوه حرکت سرهای ساینده، مهم ترین تفاوت فنی میان دستگاه های پولیش است که مستقیماً بر کیفیت نهایی کار اثر می گذارد.
این دستگاه ها برای دستیابی به یک پرداخت صیقلی و باکیفیت، انتخاب برتر محسوب می شوند و کار کردن با آن ها برای اپراتورهای کم تجربه تر نیز ساده تر است. حرکت از دستگاه های چرخشی به سمت مدل های سیاره ای، نشان دهنده تمرکز صنعت بر کیفیت نهایی و سهولت کاربری به جای قدرت خام است.
پس از آشنایی با انواع دستگاه ها، اکنون به مراحل عملی کار با آن ها می پردازیم. پولیش بتن یک فرآیند دقیق و مرحله به مرحله است که برای رسیدن به نتیجه مطلوب، باید تمامی گام ها به درستی اجرا شوند.
این مرحله، پایه ای ترین و مهم ترین بخش کار است. هرگونه کوتاهی در آماده سازی، کیفیت نهایی را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
انتخاب و نصب صحیح پد، گام بعدی در این فرآیند است.
این بخش اصلی ترین قسمت کار است که نیازمند دقت و حوصله فراوان است.
همیشه از تجهیزات حفاظت فردی مانند کفش ایمنی، عینک و دستکش استفاده کنید. هنگام کار با دستگاه های برقی، مراقب کابل برق باشید و در صورت استفاده از دستگاه های سوختی، از تهویه کافی محیط اطمینان حاصل کنید.
پدهای پولیش، ابزارهای مصرفی اما مهم در این فرآیند هستند. کیفیت و عملکرد آن ها تاثیر مستقیمی بر نتیجه نهایی دارد. پدها بر اساس نوع ماده اتصال دهنده الماس و کاربردشان دسته بندی می شوند.
این پدها برای مراحل اولیه و سنگین ساب زنی به کار می روند. اتصال فلزی به تدریج ساییده می شود تا ذرات الماس جدید نمایان شوند و قدرت برش حفظ گردد. سختی این اتصال (نرم، متوسط، سخت) باید متناسب با سختی بتن انتخاب شود. برای بتن سخت، از اتصال نرم و برای بتن نرم، از اتصال سخت استفاده می شود.
این پدها نرم تر هستند و برای مراحل میانی (Honing) و نهایی (Polishing) استفاده می شوند. وظیفه آن ها حذف خراش های ریزتر و ایجاد سطحی صاف و براق است.
در آخرین مراحل، می توان از پدهای مخصوص براق سازی (Burnishing) برای به حداکثر رساندن درخشندگی سطح استفاده کرد.
سخن پایانی
پولیش بتن فرآیندی دقیق و مکانیکی است که کفپوش بتنی را به سطحی متراکم، بادوام و درخشان تبدیل می کند. موفقیت این کار به انتخاب صحیح دستگاه، از مدل های نفربر برای پروژه های بزرگ تا ابزارهای دستی برای لبه ها، و اجرای منظم مراحل بستگی دارد. فرآیند با پدهای الماسه فلزی زبر برای هموارسازی سطح آغاز شده و با اعمال ماده سخت کننده (Densifier) برای افزایش تراکم ادامه می یابد. سپس، با استفاده تدریجی از پدهای رزینی نرم تر، خراش های مراحل قبل از بین رفته و سطحی صاف و صیقلی حاصل می شود. برای دستیابی به نتیجه ای حرفه ای و ماندگار، پرهیز از اشتباهات رایج مانند نادیده گرفتن مراحل ساب زنی یا آماده سازی ناکافی سطح، امری ضروری است.