انواع رنگ های پلاستیکی| کاربرد آن ها در ساختمان کدام اند؟

نحوه ترکیب رنگ پلاستیکی با آب

آماده سازی صحیح رنگ، اقدام اصلی رسیدن به یک نتیجه نهایی یکدست و باکیفیت است. از آنجایی که رنگ پلاستیک بر پایه آب است، حلال آن آب خواهد بود.

مراحل رقیق کردن رنگ به شرح زیر است:

• مطالعه دستورالعمل: همیشه در ابتدا دستورالعمل روی قوطی رنگ را مطالعه کنید. تولیدکنندگان مختلف ممکن است درصدهای متفاوتی را پیشنهاد دهند.
• آماده سازی ظرف: یک سطل تمیز و بزرگ تر از ظرف اصلی رنگ تهیه کنید تا فضای کافی برای هم زدن داشته باشید.
• اضافه کردن تدریجی آب: رنگ را داخل سطل بریزید. سپس آب را کم کم به آن اضافه کنید و همزمان به خوبی هم بزنید. هیچ وقت تمام آب را یک باره اضافه نکنید، چون ممکن است رنگ بیش از حد رقیق شود.
• نسبت ترکیب: یک قانون کلی برای ترکیب، نسبت حدود ۶۰ به ۴۰ است؛ یعنی برای ۱۰ کیلوگرم رنگ، حدود ۴ تا ۶ لیتر آب نیاز است. این نسبت بسته به غلظت رنگ، دمای محیط و ابزار رنگ آمیزی (قلم مو، غلطک یا پیستوله) می تواند کمی تغییر کند. برای مثال، رنگی که با پیستوله پاشیده می شود، باید رقیق تر از رنگی باشد که با غلطک استفاده می شود.
• رسیدن به غلظت مطلوب: ترکیب را آنقدر هم بزنید تا کاملا یکدست شود و هیچ گلوله ای در آن باقی نماند. غلظت نهایی باید شبیه ماست یا خامه غلیظ باشد.
• صاف کردن رنگ: پس از رسیدن به غلظت دلخواه، بهتر است رنگ را از یک صافی یا پارچه توری نازک عبور دهید تا هرگونه ناخالصی یا ذرات حل نشده از آن جدا شود. این کار از باقی ماندن رد روی دیوار جلوگیری می کند.

رنگ های پلاستیکی قابل شستشو

رنگ پلاستیک قابل شستشو معمولا به رنگ های تمام پلاستیک اشاره دارد. قابلیت شستشو در این رنگ ها به دلیل درصد بالاتر رزین اکریلیک یا وینیل در فرمولاسیون آن هاست و این رزین ها پس از خشک شدن، یک فیلم سخت تر و منسجم تر ایجاد می کنند که نفوذپذیری کمتری در برابر آب دارد.

با این حال، باید انتظارات منطقی ای از این ویژگی داشت. «قابل شستشو» بودن رنگ پلاستیک به این معنا نیست که می توان آن را همانند رنگ روغنی با مواد شوینده قوی و اسکاچ تمیز کرد. بلکه به این معنی است که می توان لکه های سطحی و گرد و غبار را به آرامی و با یک پارچه نرم و مرطوب از روی آن پاک کرد. اگر لکه ای روی دیوار ایجاد شد، بهتر است هرچه سریع تر برای تمیز کردن آن اقدام کنید.

در مقابل، رنگ های نیم پلاستیک مقاومت بسیار کمی در برابر آب دارند و تلاش برای پاک کردن لکه از روی آن ها معمولا به آسیب دیدن و بلند شدن رنگ منجر می شود. بنابراین، اگر قابلیت تمیزکاری دیوار برای شما اولویت دارد، حتما باید از رنگ های تمام پلاستیک یا اکریلیک استفاده کنید.

نحوه ساخت رنگ های پلاستیکی

فرایند تولید رنگ پلاستیک در کارخانه یک فرایند صنعتی دقیق است که شامل ترکیب چند ماده اصلی می شود. درک این اجزا به ما کمک می کند تا کیفیت و ویژگی های رنگ را بهتر بشناسیم. مواد اصلی تشکیل دهنده رنگ پلاستیک عبارتند از:

• پیگمنت ها (رنگدانه ها): این مواد، ذرات جامد و ریزی هستند که به رنگ، رنگ و قدرت پوشانندگی می دهند. معروف ترین پیگمنت، دی اکسید تیتانیوم است که برای تولید رنگ سفید و افزایش پوشش دهی به کار می رود. برای رنگ های دیگر از پیگمنت هایی مانند اکسید آهن (برای قرمز و زرد) یا کربن سیاه (برای مشکی) استفاده می شود.
• رزین (Binder): رزین یا بایندر، مهم ترین بخش رنگ است که نقش چسب را ایفا می کند. این ماده ذرات پیگمنت را کنار هم نگه می دارد و باعث چسبیدن رنگ به سطح دیوار می شود. در رنگ های پلاستیکی، رزین های پلیمری مانند پلی وینیل استات (PVA) یا کوپلیمرهای اکریلیک به کار می روند. کیفیت و مقدار رزین، دوام و قابلیت شستشوی رنگ را تعیین می کند.
• حلال (Solvent): در رنگ های پلاستیکی، حلال اصلی آب است. آب وظیفه مایع نگه داشتن رنگ و امکان پذیر کردن اجرای آن را بر عهده دارد و پس از رنگ آمیزی به طور کامل تبخیر می شود.