نحوه اجرا کفپوش بتنی بیمارستان و مراکز درمانی

مراکز درمانی و بیمارستان ها با چالش‌های منحصربه‌فردی در زمینه انتخاب کف‌پوش روبه‌رو هستند. به‌ویژه در فضاهایی که بهداشت، دوام و ایمنی از اهمیت بالایی برخوردارند.

آب‌وهوای جغرافیایی، رطوبت زیاد و مقررات سخت‌گیرانه حوزه سلامت و بهداشت، مجموعه‌ای پیچیده از الزامات را ایجاد می‌کند که بسیاری از کف‌پوش‌های سنتی توان برآورده کردن آن‌ها را ندارند. به همین دلیل، کف‌سازی بتن صیقلی در بیمارستان‌ها به‌عنوان یک راه‌حل برتر شناخته شده و مزایای بی‌نظیری را برای محیط‌های درمانی فراهم کرده است.

مقاله مرتبط: ویگلس بتن به همراه مزایا و کازبردها 

اهمیت انتخاب کفپوش بتنی مناسب در مراکز درمانی را نمی‌توان نادیده گرفت. از اتاق‌های اورژانس با تردد بسیار بالا گرفته تا اتاق‌های جراحی که نیاز به محیطی کاملاً استریل دارند، هر متر مربع از کف باید استانداردهای سختگیرانه‌ای در زمینه تمیزی، مقاومت در برابر لغزش و مقاومت شیمیایی داشته باشد.

کفپوش بیمارستان چیست؟

 مراکز درمانی در سال های اخیر از بیمارستان‌های بزرگ تا کلینیک‌های تخصصی بیش از پیش به سمت استفاده از بتن پولیشی به‌عنوان کفپوش اصلی سوق پیدا کرده است.

اجرای بتن صیقلی در بیمارستان‌ها ترکیبی منحصربه‌فرد از عملکرد و زیبایی را نشان داده است که کفپوش سنتی توان رقابت با آن را ندارد.

بیشتر بخوانید: کف سازی بتنی چیست؟

 برخلاف کف‌پوش‌های سنتی، اپوکسی یا لاستیکی که در درزها و اتصالات خود می‌توانند محل تجمع باکتری باشند، بتن صیقلی سطحی یکپارچه و بدون منفذ ایجاد می‌کند که در برابر رشد میکروبی مقاومت بالایی دارد. این ویژگی هم چنین در آب‌وهوای گرم و مرطوب که رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها را تسریع می‌کند، اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.

انواع کفپوش بیمارستانی

فرآیند صیقل‌دادن بتن در بیمارستان شامل چندین مرحله سایش مکانیکی و پولیش با استفاده از الماس‌های صنعتی با درجه‌بندی‌های مختلف است.

 نتیجه این کار سطحی بسیار زیبا، بادوام و درعین‌حال آسان برای نظافت است. این نوع کف قادر است تردد مداوم برانکاردها، ویلچرها و تجهیزات پزشکی را تحمل کند و درعین‌حال ظاهر و کیفیت عملکرد خود را برای دهه‌ها حفظ نماید.

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) دستورالعمل‌های تکمیلی در زمینه کنترل عفونت محیطی در مراکز درمانی ارائه می‌دهد. این توصیه‌ها بر اهمیت کاهش منابع رشد میکروبی تأکید دارند از جمله حذف ترک‌ها، شکاف‌ها و سطوح متخلخلی که باکتری‌ها و قارچ‌ها می‌توانند در آن‌ها مستقر شوند.

کاربرد بتن صیقلی در بیمارستان‌ها

این نگرانی‌ها و دغدغه ها را برطرف می‌کند، زیرا سطحی یکپارچه، بدون درز و بدون اتصال ایجاد می‌کند.

همچنین تغییرات مکرر دما بین فضای داخلی دارای تهویه مطبوع و محیط گرم بیرون باعث انبساط و انقباض برخی کف‌پوش‌ها می‌شود موضوعی که در نهایت منجر به ایجاد درز، ترک و کاهش استانداردهای بهداشتی خواهد شد.

مراکز درمانی همچنین باید نیازهای مربوط به مقاومت شیمیایی کف‌پوش را در نظر بگیرند. محیط‌های پزشکی به‌طور منظم از مواد ضدعفونی‌کننده قوی مانند ترکیبات آمونیوم چهارگانه، محلول‌های پراکسید هیدروژن و پاک‌کننده‌های مبتنی بر سفیدکننده استفاده می‌کنند.

 بسیاری از کف‌پوش‌های سنتی در برابر این مواد آسیب می‌بینند و دچار تغییر رنگ، تخریب یا نیاز به تعویض مکرر می‌شوند.  اما مقاومت شیمیایی بتن صیقلی می تواند حتی تحت پروتکل‌های سخت‌گیرانه شست‌وشو نیز ظاهر و یکپارچگی خود را حفظ کند.

مزایای بتن صیقلی یا ویگلس بتن در محیط‌های بیمارستانی

اجرای پروژه‌های بتن صیقلی در بیمارستان‌ها مزایای فراوانی دارد که فراتر از یک کف‌پوش معمولی است. یکی از مهم‌ترین این مزایا، حذف محل‌های تجمع میکروبی است. کف‌پوش‌های سنتی معمولاً دارای درز، خطوط بندکشی یا سطوح بافت‌دار هستند که باکتری‌ها، ویروس‌ها و قارچ‌ها می‌توانند در آنجا مستقر شوند. ماهیت یکپارچه و بدون درز بتن صیقلی این منابع بالقوه آلودگی را از بین می‌برد و محیطی فراهم می‌کند که به‌طور فعال از تلاش‌های کنترل عفونت پشتیبانی می‌کند.

• بهره‌وری در نگهداری

 مزیت مهم دیگری از بتن صیقلی در مراکز درمانی است. کف‌پوش‌های بیمارستانی سنتی معمولاً نیاز به واکس‌زدن و لایه‌برداری روزانه، اعمال پوشش‌های تخصصی و انجام نظافت‌های عمیق مکرر دارند که می‌تواند فرآیندهای بیمارستان را مختل کند. اما کف‌های بتن صیقلی فقط نیازمند گردگیری روزانه و گاه‌به‌گاه شست‌وشوی مرطوب با ضدعفونی‌کننده‌های استاندارد هستند. این برنامه نگهداری ساده، هزینه نیروی کار را کاهش می‌دهد و در عین حال استانداردهای ثابت و قابل‌اتکایی از تمیزی را دارد.

• دوام بالای بتن صیقلی

 در محیط‌های پرتردد پزشکی اهمیت ویژه‌ای دارد. بخش‌های اورژانس، اتاق‌های جراحی و راهروهای بیمارستان دائماً در معرض حرکت تجهیزات سنگین هستند؛ از جمله دستگاه‌های MRI، تجهیزات رادیولوژی و تخت‌های بیمار. مقاومت فشاری بتن صیقلی که به‌درستی آماده و اجرا شده باشد می‌تواند بیش از ۴۰۰۰ PSI باشد، به‌طوری که در برابر بارهای نقطه‌ای و بارهای غلتشی رایج در مراکز درمانی تقریباً غیرقابل نفوذ است.

• بازتاب نور

مزیتی است که اغلب نادیده گرفته می‌شود، اما تأثیر قابل توجهی بر بهره‌وری انرژی و شرایط کاری دارد. سطوح بتن صیقلی می‌توانند تا ۳۰ درصد نور بیشتری نسبت به کف‌پوش‌های سنتی منعکس کنند که این امر نیاز به نور مصنوعی را کاهش می‌دهد و محیطی روشن‌تر و دلپذیرتر برای بیماران و کارکنان ایجاد می‌کند. این روشنایی بیشتر همچنین ایمنی را افزایش داده و دیدن خطرات احتمالی را آسان‌تر می‌کند و فشار چشم کارکنان پزشکی را در انجام وظایف دقیق کاهش می‌دهد.

• خواص جرم حرارتی بتن

این امر نیز باعث بهبود کارایی سیستم‌های HVAC در مراکز درمانی می‌شود. توانایی بتن در جذب و آزادسازی آرام انرژی حرارتی به تثبیت دمای داخلی کمک کرده و بار وارد بر سیستم‌های گرمایشی و سرمایشی را کاهش می‌دهد.