طبقه بندی بتن سخت پودری:

بتن سخت پودری با توجه به نوع سنگدانه ای که در آنها وجود دارد به سه گروه اساسی تقسیم می شوند:

• سنگدانه کوارتز طبیعی
• سنگدانه های مصنوعی (غیر فلزی)
• سنگدانه های فلزی و آلیاژ فلزی

ترکیب اصلی مخلوط بتن سخت می تواند از 100٪ یکی از این گروهها تا ترکیبی از برخی یا همه آنها باشد. انعطاف پذیری ترکیب با توجه به ویژگی های عملکرد و رنگ، گزینه هایی متنوعی را فراهم می کند. طیف گسترده ای از مواد موجود می تواند هنگام انتخاب ماده سخت کننده مورد استفاده قرار گیرد. نوع سنگدانه تأثیر مهمی بر خصوصیات کف و عملکرد کف نهایی دارد، اما هیچ استاندارد بین المللی مشخصی وجود ندارد که نوع یا محتوای سنگدانه را مشخص کند.

تصمیم گیری برای تعیین بتن سخت پودری به عوامل مختلفی از جمله شرایط سرویس، دوام، زیبایی و هزینه بستگی خواهد داشت. برای کاربردهای صنعتی، مهمترین شاخص، ویژگی مقاومت در برابر سایش محصولات است. این مخلوط پوشش دهنده به دلیل چسبندگی خوب آن با بتن زیرین باعث گاهش نفوذپذیری و منجر به افزایش مقاومت و پایایی سطح می­شود.

پودر بتن سخت رنگی:

پودر سخت کننده بتن رنگی یک مخلوط رنگی خاص است که از سیلیس، سنگ آهک، سیمان، سیلیسیم، مسباره، بازالت، کراندوم، پیگمنت های رنگی و رنگدانه تشکیل شده است. پودر سخت کننده رنگی بر روی سطح پخش می شود، زمان کافی برای جذب رطوبت به آن داده می شود و سپس در بتن شناور می شود و با متراکم تر شدن سطح دال باعث تقویت آن می شود. این سطح سخت می تواند باعث افزایش طول عمر در برابر ترافیک و سایر عوامل محیطی شود. درخصوص شرایط نگهداری پودر سخت کننده نیز باید گفت که از تابش مستقیم آفتاب حفظ گردد و عمر مفید آن در شرایط مناسب 12 ماه است.

مقیاس سفتی و مقاومت در برابر سایش بتن سخت:

مقاومت در برابر سایش، قابلیت سطح بتن سخت برای مقاومت در برابر سایش ناشی از مالش، نورد، لغزش، برش و تا حدی نیروهای ضربه­ای است. مکانیسم های سایش پیچیده هستند و ترکیبی از رفتارهای مختلف اشیا می باشند. مانند اثر لاستیک های کامیون، پالت، ترافیک پا و ضربه. مقاومت در برابر سایش کف به ترکیب مواد و نحوه نصب آن بستگی دارد. سفتی و سختی مصالح  به سختی سنگدانه و ترکیب و چگونگی اختلاط آن بستگی دارد. سختی مواد معدنی با استفاده از مقیاس Moh اندازه گیری می شود که در آن ده بالاترین مقدار است که توسط الماس نشان داده می شود و یک کمترین مقدار که نشان دهنده سختی talc (طلق) است.

برای مقاومت در برابر سایش متداول ترین روش آزمایش در اروپا در EN 13892-4 شرح داده شده است. آزمون BCA سایش توسط چرخ های فولادی را تحت یک بار مشخص برای تعداد مشخصی دور تعیین می کند. حداکثر عمق سایش اندازه گیری می شود. براساس نتایج آزمایشات، سطح کف به کلاسهای AR0,5 – AR6 طبقه بندی می شود (EN 13813). کلاس AR2 معمولاً حداقل کف طبقه های صنعتی است. روش دیگر برای تعیین مقاومت در برابر سایش ، آزمایش Böhme است. مطابق این روش (EN13892-3) سطح کف به صفحه ورق فولادی چرخان جهت اندازه گيري افت حجم يك نمونه، فشار داده می شود.

انجمن مواد و آزمون آمریکا(ASTM)  در روش آزمون استاندارد برای مقاومت در برابر سایش سطوح بتنی افقی (C779 / C779M) سه روش برای تعیین مقاومت نسبی سایش سطوح بتنی افقی ارائه می دهد. این روش ها از نظر نوع و درجه نیروی سایشی که به آنها وارد می شود متفاوت است.

ضربه، تغییرات دما، نیروهای فشرده سازی و ارتعاشات حاصل از منابع مختلف می تواند فشار سنگینی را به کف بتن سخت تحمیل کند. مقاومت کلی و توانایی کف در برابر فشارهای رایج تأثیر قابل توجهی در طول عمر کف دارد. چقرمگی را می توان به عنوان “ناحیه زیر منحنی تنش / کرنش” اندازه گیری کرد و نشان دهنده ظرفیت جذب انرژی مواد قبل از گسیختگی است. کلاس های مقاومت فشاری و مقاومت خمشی مواد نشانگر خوبی برای استحکام کف است و می توان برای مقایسه بتن سخت کف از آن استفاده کرد.